گزارش تصویری ت از اجرای طرح آتش‌بار و چاله‌های فصلی برای نجات بلوطستان های کوهدشت

منتشر شده در سه شنبه, 06 خرداد 1393 08:49   محمد بساطی / این طرح بسیار مثمر بوده و می‌تواند آثار خوبی داشته است به همین خاطر انتظار همکاری بیشتر داریم و امیدواریم اعتبار مناسب بدان اختصاص  یابد.   محمد بساطی (بلوطستان)- دو سه هفته پیش به منظور تهیه گزارش از قلعه تاریخی «قلاجُق» به آنجا رفتم و سری هم به بقعه‌ی باباحبیب و قبرستان قدیمی آن زدیم، مسیری که می‌رفتم خط‌هایی را دیدم که بوسیله گاو‌آهن و تراکتور در بین بلوطستان سبز و خرم «باوه‌حوی» شخم زده شده بودند. از آن‌جا که یک نقطه و دو نقطه نبودند توجهم را به خود جلب کردند و با خود گفتم که حتماً سودجویان از بی‌توجهی مسئولین استفاده کرده و می‌خواهند با شخم زدن و افکندن درختان حوالی مراتع را به زمین بایر و زراعی تبدیل کنند و نسبت به آن‌ها ادعای مالکیت نمایند. تصمیم داشتم که آن را انعکاس دهم و از غفلت‌ها انتقاد کنم. کمی جلوتر به راننده‌ای که مشغول کار بود برخوردم از او پرسیدم که چرا و به چه منظوری این کار را انجام می‌دهد: گفت ما از طرف منابع طبیعی مأموریت یافته‌ایم و برای جلوگیری از آتش سوزی‌ فواصل بین درختان را شخم می‌زنیم تا در صورت بروز حادثه از خسارات احتمالی بکاهیم.» بسیار خوشحال شدم هم از اینکه متوجه شدم که چه کار خوب و ستودنی  در حال انجام است و هم  از اینکه بی‌گدار به آب نزده و یه طرفه به محکمه نرفته‌ام خدا را شکر کردم و تصمیم گرفتم این حرکت مثبت را انعکاس دهم.   در این اندیشه بودم و چندی بعدتر باز به منظور یک کار تحقیقی به درب‌گنبد رفتم و هنگام برگشتن سبزی و زیبایی خیره‌کننده‌ی طبیعت منطقه وسوسه‌ی ماندن و اتراق‌کردن را در سرم انداخت، به همراهان پیشنهاد ماندن و هم‌نشین دار و درختان شدن را دادم که با اشتیاق پذیرفتند، جایتان خالی رفتیم و خوش گذشت در حینی که سرگرم کیف‌کردن و لذت بردن از طبیعت و طنازی دوستان بودم ، دیدم که چند نفر پیوسته از این درخت به آن درخت و از این سو بدان سو در رفت‌وآمد هستند و انگار دنبال چیزی می‌گردند از بس که آمدو شدشان ساعتی بیشتر طول کشید ذهن من و دوستان را بخود جلب کردند، باعث شد که پیششان برویم و از راز کارشان آگاهی یابیم وقتی نزدیک شدم دیدم که با جی‌پی‌اس نقاطی که پیشتر کنده شده را معین کرده و تنه‌ی درختان را علامت‌گذاری می‌کنند.   ضمن خسته‌نباشید  و معرفی خود پرسیدم کی‌هستید و چکار می‌کنید.  گفتند از کارشناسان منابع‌طبیعی هستند وبه منظور بررسی چاله‌های فصلی به اینجا آمده‌اند. فرصت را غنیمت شمرده و اطلاعاتی از آن‌ها گرفتم که تقدیم مخاطبان می‌گردد.   درویشی و امرایی کارشناسانی بودند که سوالات بلوطستان را پاسخ گفتند، البته همراه هر کارشناس یک نفر کارگر ساده بود که کارهای دستی را انجام می‌داد.امرایی کارشناس منابع طبیعی  درباره ی چاله‌های فصلی گفت: «برای مبارزه با خشکیدگی سرشاخه های بلوط در جاهای شیب‌دار و مناطقی که بیشترین خشکیدگی را داشته باشند این کار را انجام می‌دهیم تا نزولات آسمانی و روان آب‌ها را ذخیره کرده و از آن استفاده‌ی بهینه کنیم.» ایشان در توضیح اینکه آیا طرح اثری داشته تصریح کرد که «این طرح بسیار مثمر بوده و می‌تواند آثار خوبی داشته است به همین خاطر انتظار همکاری بیشتر داریم و امیدواریم اعتبار مناسب بدان اختصاص  یابد.»این کارشناس هم‌چنین اظهار داشت: «چون این طرح در سه‌ماهه پایان سال ۹۲ صورت گرفته هنوز زمان کافی برای ارزیابی و بررسی نتیجه نگذشته اما شواهد دال بر موفقیت و نتیجه بخش‌بودن آن است» درویشی دیگر کارشناسی بود که درباره‌ی طرح چاله‌های فصلی به خبرنگار بلوطستان گفت: «امسال برای اولین بار بصورت آزمایشی در حوزه آبریز درب‌گنبد شهرستان کوهدشت، خرم آباد و پلدختر  اینطرح به اجرا درآمده است» وی درباره‌ی چند و چون آن‌ها بیان کرد: «این چاله‌ها در مناطق شیب‌دار و فاصله یک‌متری از بالای درخت و در  ابعاد ۸۰*۸۰ سانتی‌متر و عمق ۴۰ سانتی‌متر کنده می شوند. درویشی طول هر یک از باله ها را  ۷ متر دانست و گفت عمق آن‌ها ۳۰ سانتی‌متر است. ایشان هم‌چنن تصریح کرد: «این کار باعث میشود آب مساحت  تقریبی۵۰ متر از اطراف درخت را به داخل گودال هدایت شود، ذخیره گردد و بوسیله گودال در خاکی که ریشه‌ها در آن قرار دارند فرو رود. این کارشناسان مهمترین عامل از بین رفتن جنگل زاگرس را مشکل فرهنگی و  آتش سوزی دانستند و اظهار داشتند که این مسئله در اثر سهل انگاری تفرجگران و کوهنگردان رخ می دهد. آن‌ها در باره‌ی طرح آتش بار نیز توضیحاتی ارائه دادند و گفتند: «در مناطق بارانی که علف‌های خشک فراوان دارد و احتمال آتش‌سوزی هست به اجرا در می‌آید. منطقه باباحبیب، منطقه دالاب، منطقه سرنوراه، منطقه سر کوه گور و محدوده پارک جنگلیشهید کونانی بلوران  از جمله جاهایی هستند که طرح آتش‌بار در آن‌ها به اجرا درآمده است.  این طرح از سال ۷۲ شروع شده و سبب گردیده که خسارت چندانی به درختان وارد نشود.

منبع:لور